ملا نصرالدين در يك مسجد رفته بود و وعظ ميكرد. تمام كساني كه در آنجا بودند به حرف او گوش ميدادند. يك نفر كه در آنجا بود زياد از سوز گريه ميكرد. مردم سبب گريه او را پرسيدند و او گفت: بزي داشتم كه ريشش به ريش ملا شبيه بود. حالا كه ملا ريش ميجنباند به ياد بز ام كه قبلا مرده است مي افتم
فرستنده: حيلا جان
